Hier zit de dag- avond- MEAO achter
fragmenten uit de geschiedenis van twee gehouwenOp de voorgevel van de voormalige manege of 'gesloten rijbaan' aan de Hekellaan prijkt tegenwoordig een bord met de tekst: 'Hier zit de Dag-Avondmeao achter'. Dit jaar bestaat deze school twintig jaar. Omdat de Dag-Avondmeao (nu onderdeel van het MBO-College 's-Hertogenbosch ) ook nog gebruik maakt van het voormalig Stedelijk Gymnasium aan het Nachtegaalslaantje klopt deze leuze exact. Bij een jubileum hoort een terugblik. In dit artikel richt dr Frans van Gaal, medewerker van het College, de blik op die locaties van de Bossche Dag-Avondmeao.
Zes jaar, zes leszalen
Nog steeds is het te lezen, boven de hoofdingang van het hardstenen gebouw aan het Nachtegaalslaantje, in gouden letters: Gymnasium.Het was een degelijk doch weinig opvallend gebouw dat in 1880 ter beschikking kwam van het Stedelijk Gymnasium. Het gebouw was echter zeer functioneel ingericht. Er was zelfs rekening gehouden met komende veranderingen in de onderwijswetgeving. Vanaf 1880 zou een studie aan het Gymnasium immers zes jaar duren. Een zesjarige opleiding had tenminste zes lokalen of 'leszalen' nodig. Een kamer voor de rector - aan een gymnasium moest dat een doctor zijn -
lag ook voor de hand. De leraren kregen hun 'leraarskamer'.1
Het Stedelijk Gymnasium was voortgekomen uit de roemruchte Latijnse school. Een klassieke opleiding, met veel Grieks en Latijn, was voorbehouden aan de kinderen uit voorname geslachten.
De leraar van het gymnasium stond nog op een voetstuk, achter een katheder. De croniqueur van het Stedelijk Gymnasium schreef eens: 'De leerlingen zijn het afzetgebied voor de geestelijke verworvenheden der leraren.2 Om dat te effectueren was een zekere selectie onvermijdelijk. Een enkele leraar van het Bossche Gymnasium ging daarbij wel eens over de streep, zelfs naar negentiende-eeuwse maatstaven gemeten. Zo'n leraar pleitte voor een aanmeldingsannonce (=advertentie) in het Grieks of Latijn in de plaatselijke 'courant'. Zo'n medium werd in het negentiende-eeuwse 's-Hertogenbosch al niet door jan en alleman gelezen. Laat staan als iets in het Grieks of Latijn was opgesteld. Dat was tenminste selectie vooraf!
En toch klaagden ook toen al leraren over het gedrag en het niveau van de leerling. De 'mindere vatbaarheid' der leerlingen, die om 'admissie' (toelating) verzochten kwam in de 'leraarskamer' meermaals ter sprake.3 Het gedrag bracht sommigen ook toen al
tot woede. Alphons Diepenbrock was enkele
1. | A. Munnicha, red., Gedenkboek Stedelijk Gymnasium 1848-1948 ('s-Hertogenbosch, 1948) |
2. | Ibidem, 121. |
3. | Ibidem, 89. |